Het Reservaat

Het Reservaat Recensie: Het reservaat "“ Ward Ruyslinck Het boek gaat over een maatschappij, die volledig ingericht is op effici «ntie. Alles moet economische en sociale welvaart bevorderen. Zo niet, dan is het strafbaar. Hieronder vallen ook dingen als dichten en muziek. Ook religie is verboden. Basile Jonas is een leraar Nederlands op een school. Hij schrijft af en toe in zijn vrije tijd gedichten. Er ontstond een probleem doordat een meisje uit zijn klas naar haar vader stapte omdat hij een van zijn gedichten in de klas voorlas. Daarvoor moest hij voor de rector verschijnen. Deze vondt dat totaal ongepast. Een leraar moet het goede voorbeeld vormen, en gedichten zijn niet bevorderlijk voor de economische en sociale welvaart. Dat was nog niet het allerergste. Hij haalde een leerling van hem naar binnen, die alleen buiten liep. Daarna speelde hij een stuk op zijn viool voor haar. Daarna begint er een langdurige en voor hem moeilijke rechtzaak.Matteo Basilà ¨Basil heeft niks in te brengen. Alles is van hem bekend, elk detail, en ze weten hem overal op te pakken. Het zijn allemaal feiten, en hier heeft Basil een hekel aan. Hij vindt dat het niet om de feiten gaat, maar op de voorspiegeling van de feiten. De toon van het boek is somber. Basile heeft geen enkele kans tegen de hele maatschappij. Het is  ©Ã‚ ©n tegen iedereen, en iedereen tegen  ©Ã‚ ©n. Uiteindelijk wordt hij ontvoerd en in een soort observatieterrein gezet. Dit is een afgeschermd terrein voor alle onaangepaste lieden in de maatschappij, en hier worden wetenschappelijke testen op hun gedaan. Men probeert te onderzoeken waarom Basile zo is. De proefpersonen worden niet langer daar gehouden dan strikt noodzakelijk is. Daarna worden ze ge «limineerd. Het reservaat wordt door de directeur aan Basile weerspiegeld als een paradijs dat speciaal voor een paar bevoordeelden in de maatschappij was gecre «rd. Verder in het boek lees je dat Basile uiteindelijk officieel gestorven blijkt te zijn aan een ziekte. Maar er zijn mensen die twijfelen of dat niet op de grens tussen misdaad en wetenschap ligt.Ward Ruyslink gaat op bijzondere wijze het gevecht aan tegen de steeds harder wordende samenleving. Mensen worden steeds harder, minder romantisch, en meer gericht op winst en effici «ntie. Hij schreef dit boek in 1964. Toen al werd de maatschappij zo beschouwd, en daar is weinig aan veranderd. Ook de hippies hebben daar weinig tot niks aan kunnen doen. De maatschappij is doelgericht, en is ingesteld op zichzelf. In het begin van het boek noemt hij het een ziekte, het Americanisme. Ik denk dat hij daarop doelt dat dit in Amerika al verder is dan in Europa. Persoonlijk vind ik het boek een beetje een slap aftreksel van "1984"  van George Orwell. Ook daar word een "Big Brother"  maatschappij voorgesteld, een totalitaire maatschappij zonder persoonlijk bezit, met enkel en alleen het algemeen nut dat de dictator bepaalt. In de tijd dat Ward Ruyslink het boek schreef was ook de koude oorl og volop aan de gang. De USSR werd steeds groter, en net als Orwell was Ruyslink doodsbang voor dat dit in Europa en Amerika ook zou gebeuren, alleen op een veel subtielere manier, niet angstaanjagend, maar heel erg geniepig. In Orwell's boek gaat het op een veel snellere manier, in het Reservaat gaat het op een geleidelijkere manier, de totalitaire staat is er langzaam gekomen. Er hangen ook posters van "De Cobra"  in Basile's stad, de denkbeeldige dictator, die door de maatschappij zelf in stand gehouden wordt. De Cobra wordt daarop afgebeeld met kinderen, om te laten zien hoe goed het systeem wel niet werkt. Het systeem lijkt ook voor de meeste mensen goed te werken. Mensen die zelf totaal niet creatief zijn, die zonder "˜nutteloze' dingen kunnen. Mensen die "˜anders' zijn kunnen hun hun creativitei niet meer kwijt, en nemen het op tegen de kudde, wat natuurlijk een onmogelijke taak is.Het reservaat is een boek dat niet heel erg makkelijk te lezen is, omdat het niet inge deeld is in hoofdstukken. Een hoofdstukindeling maakt een boek overzichterlijker, en je krijgt een idee waar je bent. Ook vondt ik het begin van het boek niet echt geweldig. Je word ineens in het diepe gegooid, zonder dat je direct doorhebt wat er nou eigenlijk aan de hand is. Daarna wordt het boek wat duidelijker, je krijgt door wat er aan de hand is, waarom het zo is en hoe het zo gekomen is. Het is een redelijk spannend boek, omdat je je blijft afvragen hoe Basile's strijd tegen de maatschappij zal eindigen. Als Basile in het reservaat, of "Rijkskolonie Paalberg"  zit, begint het boek wat saaier te worden. Je hebt nog de hoop dat hij zal ontsnappen, maar je merkt dat het einde nabij is, hij heeft zijn strijd geleverd. De ontknoping is een beetje teleurstellend, hij wordt afgemaakt alsof het een proefdier is.